راز ماندگاری آثار برجسته سینمایی
کارکادو: آرش اسحاقی، مستندساز معتقد است: اثری را می توان دارای پژوهش دانست که ما را با جهان و نگاه جدید آشنا کند بدین جهت هر کارگردانی باید پژوهنده باشد تا بتواند گسترهٔ شناختش را به سوژه فراگیر سازد و به دنبال آن یافتهٔ نو خودرا در قالب اثری هنری بیافریند.
به گزارش کارکادو به نقل از خبر آنلاین، به نقل از روابط عمومی چهارمین دوره جایزه پژوهش سال سینمایی، کارگردان «خرامان» افزود: بی شک راز ماندگاری آثار برجستهٔ سینمایی را باید در همین شناخت برآمده از پژوهش جست وجو کرد. وی اشاره کرد: پژوهش در سینمای مستند ایران بسیار پیشروتر از سینمای داستانی است اما یک ضعف آشکار دارد؛ اینکه ما مستندسازان باید بیاموزیم که شیوه و کارکرد پژوهش سینمایی با پژوهش های دانشگاهیِ متفاوت می باشد. از طرف دیگر، پژوهش ها در پروسه گردآوری داده ها گرفتار ایستایی می شوند و داده های نوشتاری و میدانی آنچنان که باید به نماها و پلان های تصویری خلاقانه در نمی آیند و شما نمی توانید خروارها داده را در فیلم بیاورید برای اینکه فیلم دانشنامه نیست. اسحاقی تصریح کرد: ساخت هیچ فیلمی را بدون پژوهش صحیح، آغاز نکردم و تلاش کردم پژوهش در ناخودآگاه نماها نهادینه شود. بعنوان مثال، برای فیلم خرابات نزدیک به سه سال پیوسته پژوهش کردم و ساخت آن شش سال به درازا انجامید. داستان این فیلم درباره ریشه های تصوف در ایران و سلسه های صوفیه است. این مستندساز درباره آینده سینمای ایران پس از کرونا نیز اظهار داشت: کرونا با همه تلخ کامی ها اندکی بستر دموکراتیک را برای فیلمسازان مستقل فراهم ساخت. اینکه نمایش را از انحصار بعضی از تمامیت خواهان درآورد. تصور می کنم در آینده، اندیشهٔ حاکم بر سینما بعنوان یکی از شیوه های آفرینش آثار فرهنگی در سه پروسه تولید، توزیع و مصرف دموکرات تر خواهد شد و فضای برخط (آنلاین) فرصت بیشتری را برای آفریننده و بیننده فراهم خواهدنمود. گفتنی است، اختتامیه چهارمین دوره پژوهش سال سینمای ایران فروردین ماه ۱۴۰۰ انجام می شود. ۲۴۱۲۴۱
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب