نگاهی به وقایع میراث فرهنگی در سه ماهه اول سال ۹۹،

لطفا آقای ضرغامی بخواند، 1

لطفا آقای ضرغامی بخواند، 1 به گزارش کارکادو تخریب مسجد تاریخی نجم آباد، خانه تاریخی نادری، دره زرشک، تپه هگمتانه، باغ گلستان و الوند کوه تنها بخشی کوچک از صدمه های وارده به پیکره میراث فرهنگی است که پارسال رخ داده است.


با عنایت به انتصاب عزت الله ضرغامی به وازرت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی، از آنجائیکه او در این عرصه سابقه ی فعالیت نداشته و به هر علت هم امکان دارد گزارش های تخریب ها و صدمه های وارده به پیکره ی میراث فرهنگی کشور به او نرسد، بخش میراث فرهنگی و گردشگری ایسنا بر آن شد که این کار را برای وزیر جدید انجام دهد که در سلسله گزارش هایی منتشر خواهد شد.
بی شک، یکی از اشکالات جدی برای میراث فرهنگی ایران حفاظت از میراث تاریخی و فرهنگی است. تخریب بافت های تاریخی به بهانه های مختلف و نبود توانایی کافی جهت حفاظت از آثار، تأمین نشدن اعتبار برای مرمت بناهای تاریخی و افزایش سرقت آثار همچون مشکلاتی است که میراث فرهنگی ایران با آن دست و پنجه نرم می کند.
این گزارش تنها بخشی از حوادث پیش آمده برای میراث فرهنگی ایران در سه ماهه اول سال ۹۹ است. تعدد و تنوع آثار و بناهای تاریخی و فرهنگی در ایران زبانزد است اما نحوه حفاظت از این میراث جای نگرانی و سوال دارد که امید است بیشتر از پیش به آن توجه گردد.

تخریب «خانه قدیمی نادر» و مسجد تاریخی «نجم آباد»
از جمله تخریب هایی که در اوایل سال ۹۹ رخ داد، در ارتباط با «خانه قدیمی نادری» در شهر ساوه بود. به صورتیکه بخشی از این بنا به علت بارش بهاری تخریب شد. کارشناسان معتقدند، با مرمت سازی اماکن قدیمی که معرف باستانی شهر خود هستند از چنین رخدادهایی میتوان جلوگیری کرد.


«مسجد تاریخی نجم آباد» شهرستان نظرآباد توسط میرزا عبدالکریم ساوجبلاغی از وزرای فتحعلیشاه قاجار ساخته شده و در سال ۱۳۹۶ به ثبت ملی رسیده است و در اثر ریزش های باران سقف آن تخریب شده است که خوشبختانه این مکان در بهمن ۹۹ مرمت شد.
در چنین مواردی باید هر کدام از آثار تاریخی ای که به مرمت و رفع خطر نیاز داشته باشد، توسط وزارت میراث فرهنگی مورد مرمت اضطراری قرار گیرد.
اما تخریب آثارملی و پرارزش ایران فقط در ارتباط با حوادث طبیعی نیست. در سالهای اخیر شاهد صدور خروج خیلی از اماکن از ثبت آثار تاریخی بوده ایم، همین قدم می تواند اولین گام برای صدور مجوزهای تخریب این اماکن و تبدیل به مراکز تجاری و از بین رفتن از بخشی از میراث تاریخی یک کشور شود.

جاده کشی در الوندکوه و مسؤلان هیچ کاره!
«الوند کوه» هم از این قائده مستثنی نبوده و در طول یک سال گذشته دست برتخریب همه جانبه آن گذاشته اند. مسؤلان هم تعرض در جان الوند را گردن یکدیگر می اندازند و هر کدام ادعا می کنند که مجوز جاده کشی آن از جانب نهاد دیگری صادر گردیده است.
رضوان سلماسی - رئیس کمیسیون فرهنگی شورای شهر همدان – که پس از دیدن تصاویری که از آسفالت کشیدن مسیرِ میراث طبیعی میشان در فضای مجازی انتشار یافته بود، از این منطقه دیدن کرده است، در گفتگو با ایسنا، می گوید: متاسفانه کوهستان الوند بعنوان میراث طبیعی منطقه را از ارتفاع سه هزار متر به بالا در لیست میراث طبیعی ثبت کرده اند. با عنایت به ارتفاع ۳۴۰۰ متری الوند، یعنی فقط ۴۰۰ متر از الوند در لیست میراث ملی به ثبت رسیده؛ اقدامی که اصلا منطقی پشت آن نیست، چون دیگر بخش های کوهستان ثبت نشده اند.
حسین زندی - فعال میراث فرهنگی همدان – درباره این امر به ایسنا، می گوید: با عنایت به این که بخشی از الوند ثبت ملی شده است، باید قوانین میراث فرهنگی در این مورد دخیل شود، اما هنوز معلوم نیست دقیقا کدام نهاد پیگیر این جاده سازی است، اما در هر صورت آغاز چنین پروژه هایی با امضای مدیران منابع طبیعی و محیط زیست انجام می شود.
در نهایت الوند که میراث طبیعی و فرهنگی همدان است با سرنوشتی نامعلوم رها می شود. از این قبیل اتفاق ها کم بر سر منابع طبیعی ایران نیامده است اما هنوز امید بر این است که در حفظ و نگهداری این میراث تلاش بیشتری شود.



ساخت و ساز در باغ گلستان و آتشی که به جان هگمتانه افتاد
«باغ گلستان» تبریز با طراحی فاخر از جاذبه های فرهنگی و گردشگری تبریز بوده که از سال ۷۴ با تصمیم غلط شهرداری تبریز و برداشتن دیوارهای باغ از یک مکان فرهنگی به مکانی ناامن و محل بزح تبدیل شد و مردم رغبتشان را برای رفتن به این باغ از دست دادند.
خوشبختانه این باغ هنوز هم باقی است، اما دخالت هایی مانند حفاری های ایستگاه مترو و ساخت چند سوله و تبدیل بخشی از آن به گلخانه و ساخت کانون پرورشی و فکری کودکان در آن انجام شده است.
سال گذشته در طول حفاری مترو باغ گلستان استخوان هایی کشف شد که سرانجام مشخصی هم نداشت در صورتی که حفاری ها در این محل باید با مطالعات دیرینه شناسی قبلی و تحت نظارت وزارت میراث فرهنگی انجام می شدند.


آتش به جان هگمتانه افتاد، تیتر خبری که در خرداد ۹۹ منتشر گردید. یک مرتبه دیگر با آتش گرفتن علف های هرز، بخشی از زمینهای هگمتانه آتش گرفت. شاید وزارت میراث فرهنگی توجهی به این مورد نداشته باشد و آنرا مهم تلقی نکند؛ چونکه خوشبختانه هیچکس در این آتشسوزی صدمه ندید، ولی این بی توجهی ها در حالی اتفاق می افتد که باستان شناسان هنوز فرصتِ بررسی و مطالعه ی دست کم بخشی از محوطه تاریخی هگمتانه را نداشته و ندارند.
محمدرحیم صراف - دیرینه شناس هگمتانه - در گفتگو با ایسنا، آتشسوزی در این محوطه را بد ارزیابی می نماید و می گوید: آتشسوزی ها به مرور به آثار محوطه صدمه می زند، صدمه به محوطه هایی که هنوز بررسی دیرینه شناسی نشده اند از یک سو و از طرفی، دودِ آنها به محوطه های تاریخی که از دل خاک بیرون آمده اند هم زیاد است.


«دره زرشک» بعنوان بخشی از منطقه حفاظت شده و زیست محیطی شیرکوه در یزد هم از بی توجهی مسؤلان بی نصیب نماند. در قلب آن، در بین چشمه های رنگی که البته به ثبت در لیست آثار ملی هم رسیده اند، معدن سازی شده است؛ معدنی که شاید کمتر بخشی از زمین این منطقه را سالم گذاشته و همچنان فعالیتش به شکل جدی متوقف نشده است.
این محدوده بخشی از میراث طبیعی و البته از سرمایه های گردشگری استان یزد است، آیا این جاذبه مورد غفلت مسؤلان اداره کل میراث فرهنگی قرار گرفته است؟



سرانجام نامشخص خانه بادگیر ندوشن
ایجاد شبکه فاضلاب باعث صدمه جدی به بادگیر خانه تاریخی جلالی ندوشن شده است. این خانه تاریخی دارای بادگیر منحصر به فرد و زیبایی است که در لیست آثار ملی شهرستان میبد ثبت و هم اکنون گرفتار صدمه جدی شده بگونه ای که رئیس میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی شهرستان میبد درباره این امر می گوید: صدمه وارد شده به این بنای تاریخی احتمال خطر جانی و مالی دارد و با عنایت به شدت صدمه و انحراف بادگیر، این بنا به هیچ عنوان قابل نگهداری نیست.
از طرفی او اعتقاد دارد که شرکت پیمانکار فاضلاب باید نسبت به رفع خطر، آواربرداری و ایجاد مجدد این جبهه ی بنا اقدام نماید.
و این قصه تلخی است از سرانجام یک بنای تاریخی که باید بیشتر از این ها موردتوجه میراث فرهنگی کشور قرار می گرفت.



مسعود نبی دوست- فعال گردشگری- با اشاره به اینکه سال ها است در شهرهای مختلف درگیری های گوناگونی در حفاظت از میراث تاریخی داریم به ایسنا می گوید: در این سال ها وزارت میراث فرهنگی به صورت مکرر از نبود قدرت برای حفاظت از آثار تاریخی گلایه کرده است. همیشه یکی از پاسخ های جدی میراث فرهنگی این بوده که قدرتی برای این کار نداریم، بعنوان مثال ۳۲ بنای تاریخی در مشهد بعد از ثبت تخریب شده اند.
او معتقد است: اگر میراث فرهنگی بخواهد در دوره جدید کار خوبی انجام دهد، باید از قدرت فعالان اجتماعی در حوزه میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استفاده نماید، نه از کسانی مانند آژانس دارها و لیدرها که از این حوزه ها سود می برند. بزرگ ترین قدرت در اختیار کسانی است که سودی در این جریانات ندارند و در واقع نگران تخریب بنای تاریخی و عدم معرفی اثری در شهر خود در حوزه گردشگری هستند.



1400/06/21
09:29:43
5.0 / 5
584
تگهای خبر: ارزیابی , تاریخی , زیبایی , طراحی
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب
نظر شما در مورد این مطلب
نام:
ایمیل:
نظر:
سوال:
= ۸ بعلاوه ۳
karkado فروش کادو و انتخاب انواع کادویی
karkado.ir - حقوق مادی و معنوی سایت كاركادو محفوظ است

كاركادو

فروش کادو و انتخاب انواع کادویی