حالا نوبت پذیرایی ما از عراقی هاست چه قدر آماده ایم؟
به گزارش كاركادو راهپیمایی عظیم و بی نظیر اربعین حسینی در عراق به پایان رسید و بار دیگر جلوه های درخشانی از حماسه ای مردمی و شگفت را به نمایش گذاشت.
این تجمع عجیب و تعجب آور بین المللی با همه خصوصیات سیاسی، اجتماعی و همه ابعاد فرهنگی، دینی و معنوی فرصتی است تا دلهای پراكنده و جسم های دور از هم بر محور مشترك محبت حسینی گرد آیند و اتحاد جان ها را در یك حضور یكپارچه تجربه كنند.
یكی از ابعاد قابل تأمل در این تجربه بزرگ بشری، ظرفیت باورنكردنی میزبانان عراقی در پذیرایی میهمان های متنوع و متفاوت از فرهنگها و كشورهای مختلف است. میزبان عراقی -چه در خانه كوچك خود و چه در مهمانسرای بزرگ هیأت- با تحمل و پذیرشی تحسین برانگیز در یك دوره زمانی نسبتا طولانی (حدود یك ماه) با دل و جان از میهمانان سیدالشهدا پذیرایی می كند و این خدمت مخلصانه را افتخار خود و باعث بركت زندگی اش می داند.
حال اگر همان میزبان عراقی اربعین ما بخواهد برای روزهای پایانی ماه صفر و عزای امام هشتم ضد السلام به ایران و شهر مشهد بیاید، آیا برای میزبانی و پذیرایی او آمادگی داریم؟ كسی توقع ندارد كه آنها را مثل خودشان به خانه مان ببریم و رخت هایشان را بشوییم و چند روز بامداد و ظهر و شب برایشان سفره بیاندازیم!
آن نوع میزبانی خاص و استثنایی تنها مخصوص زائرین سیدالشهداست و خداوند چنین اراده كرده كه در آخرالزمان زمینه ساز ظهور امام عصر شود و آمادگی لازم را برای بازگشت امام زمان فراهم سازد، پس سخن از مشابه سازی آن نوع میزبانی نیست كه خودمان هم می دانیم كه شرایط و اقتضاءات فرهنگی و اجتماعی آن هم در محیط ایرانی ما وجود ندارد.
پرسش این است: وقتی میهمانان عراقی ما خودشان با هزینه خود به هتل می روند و برای خدمات ما هزینه می كنند و ارز هم به شهر و كشور ما می آورند، برای میزبانی شان توی تاكسی و كوچه و خیابان و رستوران چه قدر آماده ایم؟
حتی اگر جایگاه و قدمت روابط فرهنگی و اعتقادی میان دو ملت ایران و عراق را در نظر نگیریم و نقش استقامت این روابط را در تقویت امنیت عمومی منطقه باور نداشته باشیم، حداقل در این نكته كسی تردید ندارد كه با شرایط سخت و دشوار اقتصادی كشور حضور این میهمانان -چه با هدف زیارت و چه با اهدافی مانند درمان- باعث شكوفایی اقتصاد است و سبب رونق كسب و كارهای مختلف خواهد شد.
شاید كسی بگوید كه بعضی از همسایه های عراقی ما چنین و چنان كرده اند یا مثلا گسترش این روابط احیانا آسیبها و آثار سلبی هم خواهد داشت، مگر برای حضور شهروندان ما در عراق نمی گردد همین سخن را گفت و همین ایراد را گرفت؟
طبیعی است كه در همه امور جنبه های گوناگون مثبت و منفی را ملاحظه می نماییم و با مقایسه هزینه و فایده نتیجه می گیریم و در این مورد هم با همین محاسبه به نتایج مثبت فراوان و آثار ایجابی مختلف میزبانی از همسایگان عراقی می رسیم كه اگر بر مبنای خلقت و اراده الهی با ما چند اختلاف و تفاوت طبیعی دارند، نقاط مشترك بسیار در بین ما هست و بیشتر از همه اختلاف ها و تفاوت ها دارای سرنوشت یكسان و مصالح و منافع واحد هستیم.
آنان در اربعین حسینی از ما كریمانه و محبت آمیز پذیرایی كرده اند، حالا نوبت ماست كه بعنوان خادمان و دوستداران امام هشتم - كه دین ودنیا و عزت و زندگی مان از اوست- از زائرین او پذیرایی كنیم!
* دكترای علوم ادیان از دانشگاه فرانسوی قدیس یوسف بیروت
* انتشار یافته در روزنامه خراسان، 4 آبان 98
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب