صادق صفایی نهنگی که ناچار بود در حوض ماهی شنا کند
فرشاد فرشته حکمت می گوید این مثال را بارها در مورد بعضی از هنرمندان و همچون صادق صفایی زده است؛ نهنگ هایی که ناچارند در حوض ماهی شنا کنند و از صددرصدِ پتانسیل شان، تنها یک درصدش است که بروز و ظهور پیدا می کند.
نرگس کیانی: «... این پاسخ من است؟... خموشی، خموشی. به اسپند که برف زمستان بر خاک می نشیند، گاه چیست؟ مادر می داند... آن گاه بر گیسوانت گل سپید خواهم نشاند و به آیین دیرین تو را سوار بر اسپ همراهی خواهم کرد و همه خواهند دید که پیمان پاک ما... چه شده؟ دستانت به کار نیست، چون چشمانت، رنگی که بر دستانت خواهی نهاد و نقشی که خواهی زد، از هم اکنون... این دستان باید که پنبه دانه از غوزه بیرون کشند، نه دل از سینه، هی [...] هی، این برف زمستانی آب می شود، آب می شود، خواهی دید.»
این بخشی از نمایشنامه «اَشاگیتا» است به قلم مردی که در اولین ساعتهای روز جمعه ۵ شهریور، در خانه خود بر اثر ایست قلبی، چشم از جهان فرو بست؛ صادق صفایی، مدرس دانشگاه و عضو هیات علمی دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران، بازیگرِ فیلم هایی چون «از کرخه تا راینِ» ابراهیم حاتمی کیا و نمایش هایی مانند «دایره گچی قفقازیِ» حمید سمندریان، نمایشنامه نویس، فیلمنامه نویس و عکاس.
(به ترتیب الفبا) رحمت امینی، فرشاد فرشته حکمت و آزاده گنجه، هنرمندان و مدرسان دانشگاه و اعضای هیات علمی دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران، کسانی بودند که در گفتگو با خبرآنلاین از جای خالی صادق صفایی گفتند. اندوه رحمت امینی در فقدانِ صادقِ اهلِ صفا
رحمت امینی ضمن اشاره به اینکه صادق صفایی را به شوخی و جدی، صادقِ اهلِ صفا صدا می زده است، در فقدان دوست و همکار قدیمی اش می گوید: «او انسانی صادق و به تعبیر من، اهل صفا بود. دوست داشتنی و اهل مطایبه که این اواخر و بعد از عمل قلب، ناچار شد خیلی از کارهایی را که می کرد کنار بگذارد و از این مورد رنج بسیار می برد. به گمان من صادق، به آن چه لیاقتش را داشت، نرسید و چه در عرصه هنر و چه در حوزه دانشگاه باید جایی بیشتر از این می داشت و متاسفم که در نهایت نیز، در تنهایی دارفانی را وداع گفت. تنهایی ای که در وقوع این فاجعه و آوار این مصیبت بر سر ما، سهیم بود.»
مدیرگروه نمایش دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران ادامه می دهد: «کمتر از ۲۴ ساعت پیش از این اتفاق دردناک، به من پیام صوتی داده و برای ترم آینده درخواست مرخصی کرده بود. چون معتقد بود کلاس های بازیگری و کارگردانی را نمی توان بیشتر از این به صورت آنلاین و در غیاب حضور فیزیکی دانشجو پیش برد و حرفش این بود که اگر واکسیناسیون دانشجویان انجام شده بود و سر کلاس می آمدند، من هم می آمدم. نامه درخواست مرخصی اش را هم برای من ارسال کرد و متاسف و اندوهگینم که این مرخصی همیشگی شد.» رحمت امینی: صادق صفایی را به شوخی و جدی، صادقِ اهلِ صفا صدا می زدم، چون که انسانی صادق و به تعبیر من، اهل صفا بود
منبع: كاركادو
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب