تمام اعضای کانون نمایش نامه نویسان و مترجمان تئاتر ایران استعفا دادند
به گزارش کارکادو، تمامی اعضای هیئت مدیره و بازرسانِ کانونِ نمایش نامه نویسان و مترجمان تئاتر ایران متن استعفایی را منتشر نمودند.
به گزارش کارکادو به نقل از خبر آنلاین، متن استعفای تمامی اعضای هیئت مدیره و بازرسانِ کانونِ نمایش نامه نویسان و مترجمان تئاتر ایران به شرح زیر است.
دورِ فلکی یک سره بر مَنهَجِ عدل است
خوش باش که ظالم نَبَرد بار به منزل…
و ما تباه شدیم؛ چون که دولت ها یکی بعد از دیگری آمدند و گِرِهی از این کلافِ سر در گمِ مدیریتِ فرهنگی باز نشد. به راستی از تئاترِ ایران چه مانده است؟ از هنرِ درام نویسی و بالنده گیِ آن در این مرز و بوم چه مانده است؟ از شرافت و آزاده گی و حق خواهی چه مانده است؟ ما چه داریم که به آینده گان بسپاریم؟ مدیرانِ کوچک و کم لیاقت یکی بعد از دیگری می آیند، دروغ می گویند، جشنواره های بی خاصیت برگزار می کنند، آمارِ کذب می دهند، چند صباحی مدیریت می کنند و سپس می روند. از دولت و مراکزِ وابسته به دولت هم امیدی نیست؛ چون که آنان حافظانِ وضعِ موجودند. دل خوش بودیم به خانه ی قشنگ مان، خانه ای که پول در آن اهمیتی نداشته باشد، خانه ای که با حقِ عضویتِ اعضایش اداره شود تا زبان مان برای فریاد زدن و اعتراض کردن دراز باشد، خانه ای که دروغ گویان و مدیرانِ پوشالی را به کنار زده یا به پاسخ گویی وادارد، که متأسفانه این گونه هم نشد. ظاهراً حفظ چهاردیواریِ این خانه از اوجبِ واجبات است. مهم نیست که خُنثا و بی خاصیت باشد، مهم آن است که صرفا باشد تا روزگاری که همه چیز خوب شود.
شرحِ حال و احوالِ کانون های این خانه هم از وقایعِ داخلِ این خانه جدا نیست. انفعال تا مغزِ استخوانِ ما و اعضای ما نفوذ کرده است.
در این روزگارِ تلخ تر از زهر، ما مردمانِ معترض و حق خواه را دیدیم، خیابان ها را دیدیم، دانشجویان و دانشگاه ها را، ورزشکاران و هنرمندان را، و کودکانِ معصوم و قربانی را دیدیم که کامی از دنیا و زندگی نچشیده، راهیِ وادیِ هفت هزارساله گان شدند.
ما گفتار و رفتارِ مسئولانِ دولتی و نمایندگانِ مجلس را هم شنیدیم و دیدیم، و شدتِ سرکوب نیروهای قهریه را…
ما شاهدانِ تاریخیم؛
ما ندای حق خواهی و مظلومیتِ کُردها خواهیم بود به آمده گان؛ تنهایی و بی پناهیِ بلوچ ها را گواه خواهیم شد به نیامده گان؛ ما ضرب و شتمِ دانشجویان و محاکمه ی دردناکِ آنان، و معصومیت های از دست رفته ی این سرزمین را قصه ها خواهیم نوشت.
ذاتِ درام نویسی اعتراض است. اساساً تئاتر هنری اعتراضی است که تنها با مردم معنا و حیات دارد نه با حکومت ها و دولت ها. حال آن که ما از همراهی با مردمِ مظلوم مان منع می شویم؛ از انتشار یک بیانیه ی ساده که در آن از نیروهای انتظامی خواستارِ عدمِ خشونت ضد معترضان هستیم موردِ بازخواست و امر و نهی قرار می گیریم.
و هزاران دردِ نگفته ی دیگر، از نبود شأنیتِ حرفه و تداومِ کار و فعالیت و معیشت گرفته تا اختناق و سانسور و…
بنابر شرح مختصری که عنوان شد، برای اعتراض به مدیریت کلانِ فرهنگی و هنری کشور، وزارتِ فرهنگ و ارشاد اسلامی، معاونت هنری و اداره کل مرکز هنرهای نمایشی، عملکردِ خانه ی تئاتر، و با عنایت به شرایط فوق که نمی توان از حقوق اعضای کانون حمایت کرد، هیئت مدیره و بازرسانِ کانونِ نمایش نامه نویسان و مترجمانِ تئاتر ایران در همراهی با مردمِ بزرگ و شریفِ ایران استعفای خویش را از مدیریت آن کانون اعلام می دارد.
ظلمتِ شب را
شانه ی دلدار می باید
که نیست…!
هیئت مدیره و بازرسان کانون نمایش نامه نویسان و مترجمان تئاتر ایران:
حمیدرضا نعیمی، بهزاد صدیقی، جواد عاطفه، رحیم رشیدی تبار، آرام محضری، شهرام احمدزاده، ندا قربانیان، سمیه نصرالهی، مریم منصوری.
سوم آذر ماه یک هزار و چهارصد و یک» ۵۷۲۴۵
منبع: karkado.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب