کارگردان بریتانیایی درگذشت
کارکادو: مهر نوشت: ترنس مکارتنی فیلیگیت از چهره های مهم جنبش سینما ورایتی در ۹۷ سالگی دار فانی را وداع گفت.
ترنس مکارتنی فیلیگیت مستندساز مشهور بریتانیایی-کانادایی و پیشگام کارگردانی مستند، در تورنتو و در حالیکه ۹۷ ساله بود به علت بیماری پارکینسون دار فانی را وداع گفت.
او مدت ها با هیات ملی فیلم کانادا همکاری داشت و سازنده بیشتر از ۱۰۰ فیلم مستند بود که آنها را نوشت و کارگردانی و تهیه و تدوین کرد. حرفه درخشان وی از سال ۱۹۵۶ با مجموعه ای از فیلمهای آموزشی بعد از جنگ شروع شده بود.
تری فیلیگیت یکی از چهره های کلیدی در جنبش سینما وریته یا سینما حقیقت دهه ۱۹۶۰ بود و با چهره هایی چون رابرت درو، دی.آ. پنبیکر، ریچارد لیکوک و آل میسلز زیر چتر گروه آمریکایی رابرت درو آسوشیتز مستندهای مهمی از آن دوران تهیه کرد که «ایکس-پایلوت» در سال ۱۹۶۱ و «پرایمری» در سال ۱۹۶۰ همچون آنها بودند که این فیلم دوم مستندی درباره کمپین اولیه سناتور جان اف کندی بود.
به جز ساخت فیلم مستند در آمریکا، وی در یک دوره ۴۰ ساله همکاری با هیات ملی فیلم کانادا (NFB) هم ۳۱ مستند به یاد ماندنی ساخت که «روزهای قبل از کریسمس» در سال ۱۹۵۸ درباره آستانه تعطیلات سال نو در مونترال بعنوان یکی از نخستین فیلم هایی که با دوربین ۱۶ میلی متری دستی ساخته شد همچون آنهاست.
رییس هیات ملی فیلم کانادا با ابراز تاسف از درگذشت او گفت او یکی از شخصیت های کلیدی واحد «بی» که بعنوان واحد افسانه ای در NFB شناخته می شد، بود و به انقلابی در فیلمهای غیرداستانی کمک کرد. او بعنوان یک معلم در دانشگاه یورک هم کار کرد و با استعداد و فداکاری عظیمش در این راه تأثیر فراوان گذاشت.
در گروه «بی» کانون ملی فیلم که شامل کرویتور، کونیگ و ترنس مکارتنی فیلگیت بود، سینمایی بی واسطه تر و مستقیم تر که عاری از تصنع باشد مدنظر بود و بدین منظور آنها آغاز به ساخت مجموعه های تلویزیونی «چشم صادق» شامل فیلمهای کوتاه ۳۰ دقیقه ای کردند که «روزهای قبل از کریسمس»، «بخش اورژانس» و «برگ کمرشکن» همچون آنها بودند.
فیلیگیت در حالیکه شاید کمتر از مستندسازان هم عصر آمریکایی اش شناخته شده بود در کارنامه اش لیست قابل توجهی از افتخارات را داشت که دریافت جایزه برای «جهان درحال تغییر: آفریقای جنوبی» در سال ۱۹۶۴ و دریافت جایزه بزرگ یوروویژن جشنواره فیلم و تلویزیون کن برای «برگ کمر شکن» درباره کارگران مهاجر کارخانه های تنباکو و جایزه جمینی کانادا برای بهترین برنامه مستند اجتماعی / سیاسی برای فیلم «تیموتی فایندلی: آناتومی یک نویسنده» در سال ۱۹۹۲ همچون آنهاست.
او سال ۲۰۱۱ جایزه دستاورد برجسته جشنواره هات داکس را دریافت کرد و همان سال نشان لیاقت کانادا به وی اهدا شد.
در عین حال وی ساخت فیلمی را در کارنامه داشت که برنده اسکار شد اما مجسمه ای به وی نرسید. در سال ۱۹۶۲ رابرت هیوز تهیه کننده از او خواست تا فیلمی درباره زندگی شاعر مشهور آمریکایی رابرت فراست بسازد. وی این درخواست را بعد از آن بیان کرد که شرلی کلارک که قرار بود ابتدا فیلم را بسازد از این پروژه بیرون رفت و بعد از آخر فیلم کلارک از یک تبصره قرارداد بهره برد تا خودش بعنوان کارگردان فیلم شناخته شود و همین فیلم با عنوان «رابرت فراست: ستیز یک عاشق با جهان» سال ۱۹۶۳ جایزه اسکار بهترین مستند را دریافت کرد.
مکارتنی بعنوان فیلمسازی فروتن و در عین حال با اعتماد به نفس شناخته می شود. وی در بریتانیا به دنیا آمده و در هند بزرگ شده بود و از ۹ سالگی به کشورش بازگشت و از ۱۷ سالگی پرواز با هواپیما را آموخت و این باعث شد تا پرواز یکی از خصوصیت های فیلم هایش شود و مستندهای مهمی درباره پروازهای جنگی و آموزشی و نیروی هوایی بسازد.
او سازنده بیشتر از ۱۰۰ فیلم در طول ۵۰ سال کار حرفه ای اش بود.
۵۷۲۴۵
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب