سیدمحمود دعایی مظهر مهر و پارسایی
درگذشت حجت الاسلام والمسلمین حاج سید محمود دعایی را به خانواده و فرزندان ایشان، همکاران در مؤسسه و روزنامه اطلاعات و مردم ایران تسلیت می گویم.
آقای دعایی از جهت خدماتی که به فرهنگ و شخصیتهای فرهنگی داشته است کم نظیر است. علاوه بر این ایشان فروتن و به دور از تکبر و خودنمایی خدمت می کرد. من که از خوانندگان همیشگی روزنامه اطلاعات بوده و هستم امیدوار هستم خط مشی و راه و روش مرحوم آقای دعایی همچنان ادامه یابد و ضمن توجه به معنویت و اعتدال و عقلانیت، دفاع از مردم و میهن دوستی سرلوحه کار و نوشته های دوستان قرار گیرد و مطالب باارزش ادبی و فرهنگی با همان سطح بالا و والایی که از قلم شما می تراوید، باز هم منتشر شود. خداوند روح آن فقید سعید را قرین رحمت و آرامش فرماید. همه ما متأثر شده ایم و بی گمان درگذشت آقای دعایی ضایعه بزرگی برای فرهنگ و رسانه ها در کشور ماست. امروز برای آن مرد وارسته و خدمتگزار حقیقی شعر کوتاهی سروده ام که باتوجه به موج گسترده تألم و همدردی که جملگی نشان دهنده سلامت نفس و پیراستگی و پارسایی و فروتنی و صفا و وفای ایشان بود، این رباعی هم بیان کننده نظر و احوال بنده در این شرایط و درباره این فقدان غم انگیز است: آن مظهرِ مهر و پارسایی رفته ست
آن آیتِ لطف و دلگشایی رفته ست از ولوله گفتم که قیامت آمد
دیدم نه، که محمود دعایی رفته ست * انتشار یافته در روزنامه اطلاعات/ شنبه ۲۱ خرداد ۱۴۰۱
یادبود گروه نخبگان خبرآنلاین برای سید محمود دعایی
منبع: كاركادو
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب