كارگردان فیلم كوتاه اپتومتری مطرح كرد
کاری که کمتر در سینما رخ داده است
به گزارش کارکادو محمدعلی شعبانی کارگردان فیلم کوتاه داستانی «اپتومتری» می گوید: ما در دوره ای از سینما به سر می بریم که کاری که تابحال انجام نشده باشد وجود ندارد یا خیلی کم است. اما می توانم بگویم کاری که ما انجام دادیم یعنی حذف فیلمبردار و صدابردار کمتر رخ داده است و همه این اتفاقات با عنایت به سوژه فیلم رخ داد چونکه باید از این منظر وارد قصه گویی می شدیم.
محمدعلی شعبانی نویسنده و کارگردان در گفتگو با ایسنا درباره فیلم جدیدش به نام «اپتومتری» بیان نمود: همیشه نگاه کردن و زاویه دید برای من مهم بوده. وقتی به یک مبحث مشخص از چند منظر نگاه می کنید آن سوژه برایتان باز می شود و ابعاد جدیدی را نشانتان می دهد. ازاین رو ما تلاش کردیم این تغییر زاویه را در فیلمبرداری این اثر وارد نماییم و درواقع فیلمبردار را در این اثر حذف کردیم.
وی در پاسخ به این که آیا این کار نوعی ساختارشکنی در فیلمسازی به حساب می آید، اظهار داشت: ما در دوره ای از سینما به سر می بریم که کاری که تابحال انجام نشده باشد وجود ندارد یا خیلی کم است. اما می توانم بگویم کاری که ما انجام دادیم یعنی حذف فیلمبردار کمتر رخ داده است و با عنایت به سوژه فیلم، حسم این بود که باید از این منظر وارد قصه گویی شوم.
این هنرمند اضافه کرد: یکی از چالش های من این بود که فرمت های مختلف فیلمبرداری را به هم نزدیک کنم بنابراین مشورت های بسیاری در این راه گرفتم و از سه مدل دوربین گوپرو و فیش آی و حتی کوآدکوپتر در این فیلم استفاده شد.
این کارگردان افزود: گاهی قصد می کنید کاری که انجام می دهید مبتکرانه باشد اما من این قصد را نداشتم و از ابتدا می خواستم فیلمبردار را حذف کنم. این اثر یک فیلم تجربی (Experimental Films) است بنابراین به شیوه کلاسیک فیلمنامه ندارد و در چارچوب دکوپاژ است.
شعبانی با تکیه بر این که در این فیلم صدابردار هم حذف گردیده است، بیان نمود: من همیشه به این فکر می کردم که می گویند محدودیت خلاقیت به همراه می آورد. وقتی به این فکر می کنید که ۱۴ دقیقه فیلم می سازید اما در آن هیچ دیالوگی رد و بدل نمی گردد، باید بتوانید با زبانی حرف بزنید که برای همه قابل درک باشد. این اثر هیچ زیرنویسی ندارد با این وجود همه فهم است و زبان آن جهانی است. در واقع از عشق می جوشد و عشق یک اتفاق غریضی است که احتیاجی به دیالوگ ندارد. روابط پیچیده آدم ها بیشتر از این که احتیاج به متن داشته باشد احتیاج به تصویر دارد و من هم فضا را به سمت دیالکتیک بردم. بنابراین به صدابردار هم نیازی نداشتم.
این هنرمند افزود: من را در سینمای مستند به خاطر فیلمهای جدی ام می شناسند اما در سینمای داستانی آن قالب را شکستم و وجه پنهان شخصیت خودم را به تصویر کشیدم. شما وقتی یک مستند سیاسی می سازید فضایی برای خلاقیت ندارید و نمی توانید در متن حقیقت دخل و تصوری داشته باشید چونکه حقیقت ثابت است.
وی ضمن اشاره به نوع فیلمبرداری این اثر و ارتباط برقرار کردن بازیگران با این شیوه اظهار داشت: مسئله اصلی که با بازیگر داشتیم این بود که تصویر بازیگر در بعضی موقعیت ها کاملا دفرم است و این مورد را بسیاری از بازیگران نمی پذیرند اما خوشبختانه خانم مفلح خودش هم مشتاق این کار بود و ما این چالش را با ایشان نداشتیم. حتی می توانم بگویم خود بازیگر نقش فیلمبردار را بازی می کرد چونکه همزمان باید در فرایند فیلمبرداری هم شرکت می کرد.
شعبانی درباره مبحث «اپتومتری» هم بیان نمود: این فیلم درباره جایگاه زنان است و همراه کردن فضای تکنیکال و عاطفی کار سختی بود، در عین حال که نمی خواستم درگیر سانتیمانتالیزم شوم و فرم روی محتوا سایه بیندازد.
این کارگردان درباره چالش های پرداختن به این مورد اظهار داشت: وقتی می خواهید خلوت یک فرد را نشان دهید با عنایت به قوانینی که در ایران داریم کار حساس تر و چالش برانگیز می شود. از طرفی مخاطب خارجی برایش سوال می شود اگر شما یک فضای شخصی را به تصویر کشیده اید پس اینها برای چیست؟ البته ما تلاش کردیم با شکل فیلمبرداری، راحتی و آزادی را در خانه به تصویر بکشیم.
محمدعلی شعبانی در انتها با تکیه بر این که "یک فیلمساز وقتی موفق است که اثرش بتواند در قدم اول با مردم کشورش به خوبی ارتباط بگیرد" اظهار نمود: این فیلم یک زبان بین المللی دارد و برای همه آدم ها ساخته شده اما ترجیحم این است که این اثر اول از همه در کشور خودم به خوبی دیده شود. این روزها سینمای کوتاه گرفتار فستیوال شده و کاش مدیران فکری برای آن کنند تا هدف اول فیلمسازان تغییر کند و نگاهشان به سمت جشنواره های داخلی باشد و آنرا ارجح بدانند. بر این اساس من هم این اثر را برای جشنواره فیلم کوتاه تهران فرستادم با وجود این که می دانم با این کار از خیلی از فستیوال های جهان محروم خواهم شد.
به گزارش کارکادو به نقل از ایسنا، در این فیلم هانیه مفلح و نعیم یزدانی ایفای نقش می کنند. از دیگر عوامل این فیلم میتوان به سارا ثقفی عکاس، طراح صحنه و لباس پریا مرندیز، مدیر تدارکات محمد عابدی، تدوین محمدعلی شعبانی، تصویربردار هوایی علی نیکبخت و صداگذار مهرداد جلوخانی اشاره نمود.
محمدعلی شعبانی تجربه کارگردانی و نویسندگی فیلمهای «سمفونی استیضاح»، «انحصار ورثه»، «قبرهای پرسر و صدا» و «دعوت به تماشای دوزخ » را در کارنامه کاری خود دارد.
منبع: كاركادو
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب