انتقاد از نگاه تجاری به سریال های مناسبتی
كاركادو: ایسنا نوشت: عباس رافعی در نقدی درباره سریال های مناسبتی و مذهبی صداوسیما چنین می گوید: سریال های مناسبتی برای سازندگانش تبدیل به یك كسب وكار و تجارت شده است.
این كارگردان و فیلنامه نویس درباره ساخت سریال های مناسبتی و مذهبی تلویزیون اظهار داشت: سریال های معمولی كه می توانند هر زمانی پخش شوند را با تغییراتی مثل تبدیل كردن سفره نهار به افطار به سریال مناسبتی تبدیل می كنند؛ در حالیكه هیچكدام از مولفه های سریال مذهبی را ندارد. مسئولان هر سال فقط وقتی به مناسبت ها نزدیك می شوند یادشان می افتد كه سریال مناسبتی بسازند. این ضعف صداوسیماست كه تولید فیلمنامه ندارد. رافعی در پاسخ به این سؤال كه چگونه می توان سریال های مذهبی و مناسبتی را برای مخاطبان جوان به روز و جذاب كرد؟ اظهار داشت: من پیشنهادم این است كه به ادبیات كهن خودمان برگردیم. به قصه هایی كه نگاه مذهبی دارند رجوع نماییم. حتی اگر ساده ساخته شود تماشاچی احساس نزدیكی می كند؛ مثلا در ساخت سریال «یوسف پیامبر(ع) چندان تكنیك های عجیب وغریبی در كار نبود و داستانش را همه می دانستند اما چون داستان قرآنی بود برای مخاطب جذاب شد. او اضافه كرد: اگر بتوانیم از منابع مذهبی خودمان داستان هایی پیدا نماییم و در زمان حالا ایران به نمایش بگذاریم خیلی زیباست؛ مثلا اگر می خواهیم درباره پرهیزگاری یا نخوردن مال حرام صحبت نماییم، بیاییم این داستان ها را امروزی نماییم. شهید مطهری كتابی دارد به اسم «داستان راستان» كه می توانیم این داستان های مذهبی كه كسی سراغ آنها نرفته را در زمان حال روایت نماییم. من خودم سال ها پیش فیلمی ساختم به اسم «ظهر روز دهم» كه درباره عاشورا بود، ولی در تهران امروزی روایت می شد؛ داستان اینكه انسان چگونه به آزادگی و عدالت خواهی می رسد، ما مفاهیم قیام عاشورا را در موقعیت حالا بازسازی كردیم و فیلم موفقی بود. عباس رافعی با تاكید بر اینكه فیلم مناسبتی و مذهبی باید تاثیری بر مخاطب داشته باشد، اظهار داشت: نگاه مدیران صداوسیما نسبت به سریال های مناسبتی باید تغییر كند. هرسال همان سریال ها را می سازند و هر سال تاثیرگذاری كمتری بر جوانان دارد. سریال مناسبتی باید تاثیری داشته باشد و بعد پخش آن تحقیق كنند كه تاثیرش را گذاشته یا نه. این كارگردان در ادامه با انتقاد از شیوه قدیمی ساخت سریال های تاریخی در ایران، اظهار داشت: از نظر ساختاری و تكنیكی الان در هیچ كجای دنیا سریال ها بدون بهره مندی از تكنیك های دیجیتال كامپیوتری ساخته نمی شوند. سریال های تاریخی از (سی جی آی) استفاده می كنند؛ مثلا ۴۰ نفر را تكثیر می كنند تا ۴۰۰ هزار نفر دیده شوند و دكور به وسیله جلوه های ویژه ایجاد می شود اما در ایران هنوز شهر كوفه و بلخ می سازند. ما دو تا دكور كعبه ساخته ایم؛ یكی برای فیلم مجید مجیدی و دیگری برای سریال «مختارنامه». سریال های تاریخی غربی مثل «بازی تاج و تخت» و «ارباب حلقه ها» در استودیو ساخته می شوند و هزینه ها كاسته می شود. رافعی در انتها این گفتگو در پاسخ به این پرسش كه چرا سریال هایی با محوریت شخصیت های زن مذهبی و تاریخی به ندرت ساخته می شوند؟ اظهار داشت: در اسلام بانویی كه بتواند اثرگذار باشد زیاد داریم. حتی در جنگ ضد داعش هم زنانی بودند كه چه از لحاظ سلحشوری و چه روشنگری فعالیتهایی داشتند اما هیچوقت نامی از آنها گفته نشده است. اگر همپای سریال «مریم مقدس(س)» سریالی هم درباره حضرت زینب(س) می ساختیم خیلی می توانست اثرگذار باشد. یا مثلا درباره حضرت فاطمه(س) ما هیچوقت داستان كامل و تاثیرگذاری نشنیدیم و آنچه در روضه ها می گویند، ناقص است؛ این در شرایطی است كه حرف برای گفتن درباره حضرت فاطمه (س) زیاد است احتیاجی هم نیست داستان پردازی های غیرواقعی بكنیم. ۲۴۱۲۴۱
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب