وقتی رسانه ها موثر نیستند و از فضای مجازی عقب می افتند
به گزارش كاركادو ایسنا نوشت: حسین سناپور می گوید: رسانه ها فعلاً دنباله رو و تابع جو هستند، از درست كردن فضا و به دنبال خود كشیدن خواننده ناتوان هستند.
حسین سناپور درباره حفظ جایگاه نویسندگان توسط رسانه ها اظهار نمود: این روزها تابع قاعده «همه و هیچ» شده ایم. رسانه های مجازی چنان زیاد شده اند و از آن طرف رسانه های مكتوب و رسمی چنان با عقب افتادن از فضای مجازی از نفس افتاده اند كه دیگر همه چیز داریم و هیچ چیز نداریم. بسیار خبر، گزارش و چه بسا تحلیل و یادداشت داریم، اما هیچ كدام هم هیچ تاثیری ندارند. او با بیان این كه جایگاه و ارزش نویسندگان را خودشان حفظ می كنند و نه رسانه ها، اظهار داشت: اما رسانه ها می توانستند نویسندگان را بیشتر به میان مردم ببرند و اگر این بیشتر به میان مردم رفتن و مشهورترشدن ارزش و جایگاه باشد، حالا روزبه روز رسانه ها از این كار ناتوان تر شده اند. دلیل اصلی اش هم (به جز گستردگی رسانه ها) تبدیل نشدن این رسانه ها به نهاد است، در واقع جایی كه با جمع كردن نویسندگان و خوانندگان جدی اعتبار بسیار پیدا كند و بر محیط اطرافش تاثیر دائمی بگذارد. حتی روشن است از همان مقدار اعتباری هم كه در گذشته داشته اند، دورشده اند. دلیلش هم سردرگمی متولیان این رسانه هاست. سناپور با بیان این كه البته محدودیت ها و معذوریت ها هم مهم اند، اما نه به اندازه سردرگمی در بین كتاب ها و نویسندگان بسیار، بیان كرد: چه بسا شرایط اجتماعی به كلی تغییر یافته و مسئولان، خبرنگاران و یادداشت نویسان قادر نیستند میان این همه كتاب و نویسنده خوب را از بد تفكیك كنند و چنان كه باید توصیف و تحلیل شان كنند. درواقع اصلاً خواندن این همه كتاب و شناخت پیداكردن نسبت به این همه نویسنده سازوكاری و تخصصی می خواهد كه گویا در ظرفیت اهل رسانه ما نیست. این نویسنده كه معتقد می باشد كتاب ها بسیار بیشتر از ظرفیت كتاب خوانی عمومی و نیز رسانه ای ما زیاد شده اند و اهل رسانه هم اغلب آموزش ندیده اند، اظهار نمود: رسانه ها توانایی تشخیص دوغ از دوشاب را ندارند، پس نمی توانند حتی تكلیف خودشان را هم با كتاب ها و نویسندگان معلوم كنند، چه رسد به این كه بتوانند با نقد و گزارش نگاه شان را به جامعه كتاب خوان هم منتقل كنند. حداكثر می توانند دنباله فروش ها را بگیرند، كه تازه آن فروش ها هم گاهی واقعی نیست و با اما و اگرهایی روبه روست. بنا بر این است كه ناشران هم می توانند با پایین آوردن تیراژ و چاپ های گوناگون هم خواننده را تا حدی گول بزنند و هم اهل رسانه را. او درباره رسانه ای شدن گروه خاصی از نویسندگان و در مقابل آن رسانه دار نبودن نویسندگان دیگر كه موجب كمرنگ ماندن آنها می شود، اظهار داشت: رسانه ها دنباله رو هستند و بنا بر این هم بجای این كه خودشان كتاب ها و نویسندگان را خوب بشناسند و ارزش گذاری كنند، منتظر ارتباط و تماس آنها می مانند. بنا بر این هم هر نویسنده ای كه باهاشان تماس بگیرد و ارتباط داشته باشد، كم وبیش دیده می شود و بقیه نه. یا در بهترین حالت منتظر می مانند تا كسی مشهور شود و آن گاه سراغش بروند، بجای این كه خودشان صاحب نظر باشند و كتابی و نویسنده ای را واجد ارزش ببینند و بعد سراغش بروند. نویسنده سه گانه «آتش»، «دود» و «خاكستر» سپس در پاسخ به سوال مطرح شده درباره وضعیت صفحات ادبی رسانه ها بیان كرد: این صفحات فاقد قدرت تأثیرگذاری جدی هستند و این مایه تأسف است. در غیاب رسانه های قوی و نهادشده فضاهای مجازی بیش تر قدرت می گیرند، چنان كه حالا هم گرفته اند و این ها هم اغلب پیشینه روشن و رفتار موجهی ندارند و برای به دست آوردن مخاطب امكان دارد دست به هر كاری بزنند. متأسفانه گره خوردن كار رسانه های قدیمی تر با امور حكومتی آنها را تابع محدودیت هایی كرده كه هیچ نه به نفع خودشان است و نه در نهایت به نفع مردم. ۲۴۱۲۴۱
منبع: كاركادو
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب