دلیل اصرار علی صادقی برای بازی تیپ های تکراری
به گزارش کارکادو ایسنا نوشت: نویسنده سیتکامی «پلاک ۱۳» درباره ی وضعیت حال حاضر سریال های طنز در تلویزیون و این که چرا دیگر نمی توانند موفقیت آثار گذشته را تکرار کنند، اعتقاد دارد، دیگر بعید است که ممیزی ها اجازه دهند، سریال هایی مشابه «پاورچین» یا «شب های برره» در تلویزیون تکرار شوند.
نویسنده «پلاک ۱۳ » در ادامه درباره ی ایفای کاراکترهای تکراری از جانب برخی بازیگران همچون علی صادقی در این سریال، اظهار نمود: در هر کاری با هر نویسنده ای که گفتگو کنید عنوان می کند که کل کار ذهنیت او نبوده است. ذهنیت کارگردان و بازیگر هم به فیلم نامه اضافه می شود. درواقع خود بازیگر در کارهای سیتکامی بیشتر از ۵۰ درصد مهم و تأثیرگذار است. این کارها مثل سریال های درام نیست که با فیلم نامه کامل سر صحنه بروی. کار سیتکامی در لحظه نوشته می شود؛ ازاین رو بازیگران در ایفای آن خیلی مؤثر هستند. البته هیچگاه ادعا نداریم که «پلاک ۱۳» به لحاظ فیلم نامه شاهکار است، اما مساله من اقتضائات مختلفی است که در یک کار وجود دارد. حتما یکسری شخصیت ها هستند که خودمان هم دوست نداریم و می خواهیم تغییرشان بدهیم، اما برخی را هم دوست داشتیم و به نظرم می توانند مخاطب را همراه کنند. ابیلی با اشاره به اینکه در سریال «پلاک ۱۳» انتخاب کاراکترها بر مبنای مبحث سریال انتخاب شده اند، توضیح داد: ما در این سریال دو کاراکتر وکیل داریم به علت این که در بسیاری از پرونده های مختلف بتوانیم به موضوعات بیمه ای اشاره نماییم. یا مثلا راننده کامیون داریم چون یکی از شاخه های جدی بیمه، ترانزیت و کالا و این موارد است، می خواستیم در دل قصه به این موارد هم اشاره نماییم. یا کاراکتر اصلی مان که راوی قصه است، در شاخه بیمه تحصیلات داشته است. ولی حالا برخی کاراکترها برای مخاطب بامزه تر شدند با عنایت به بازخوردهایی که داشتیم آن هم به علت انتخاب بازیگران بوده است که در متن هم این کاراکترها را بهتر نوشتیم. اما برخی بازیگران هم به تیپ های تکراری تلویزیون نزدیک شدند که قبلاً هم دیده ایم. بعنوان مثال کاراکتر علی صادقی را می خواستیم در همان تیپ های قبلی باشد. چون مخاطبان سال هاست او را با همین تیپ دوست دارند و اصرار خودش هم این است که با همین تیپ بازی کند و ما هم مشکلی با این مورد نداشتیم. او درباره ی حضور اردلان شجاع کاوه بعد از مدت ها دوری از تلویزیون اظهار داشت: ایشان مدتی دور بودند و در دهه ۶۰ نقش یک بازی می کردند و جزو استارهای سینما بودند ولی نمی دانم چرا کم کار شده بودند بخصوص در کارهای کمدی. به تیپی که در سریال «پلاک ۱۳» نوشتم نزدیک بودند. ابیلی با اشاره به اینکه در کار طنز عرف است که کمدین ها یک تیپ داشته باشند، اظهار نمود: رضا عطاران را مخاطبان با همان تیپ همیشگی می شناسند، در سریال ها و فیلم هایش هم همان بوده است و مخاطبان هم همین تیپ را دوست دارند؛ ازاین رو الزامی وجود ندارد در هر کاری کاراکتری متفاوت انتظار داشته باشی. علی صادقی هم با همین تیپ همچنان محبوب است و مخاطبان او را دنبال می کنند. خیلی بعید است «پاورچین» یا «شب های برره» در تلویزیون تکرار شوند این نویسنده در ادامه این گفتگو در پاسخ به این که چرا سریال های کمدی امروزی دیگر نمی توانند موفقیت سریال های گذشته را تکرار کنند؟ اظهار نمود: این اتفاق در ارتباط با سریال های طنز نیست؛ کلاً سریال ها نمی توانند موفقیت سریال های گذشته را داشته باشند. مسائل زیادی وجود دارد ازجمله این که هرروز ممیزی ها و خط قرمزها بیشتر می شود. ممیزی های زیادی در کارها داشتیم. هر روز که شبکه های اجتماعی هم گسترده تر می شود و بازخوردهای شبکه های اجتماعی برای تلویزیون مهم تر می شود، با هر نقدی دایره فعالیت شما را هم کمتر می کنند و می بندند. نکته دیگر این که رقیب زیاد شده است. مردم به کمدی های فضای اینستاگرام عادت کرده اند که بدون هیچ خط قرمزی دیده می شوند که چنین چیزی در تلویزیون ممکن نیست. نکته سوم به بازیگران برمی گردد. ما یک نسل طلایی کمدی داشتیم که با مهران مدیری سال ها در تلویزیون کار کردند و آنها دور هم انرژی داشتند که دیگر حالا نیست و پس از آن دیگر آن نسل تکرار نشدند. تلویزیون هم دیگر نمی تواند آنها را دور هم جمع کند. کما این که بارها شده که مدیران خواسته اند اپیزود جدید یک کار را شروع کنند ولی به علل مختلف نشده و پروژه شکست خورده است. بنابراین خیلی بعید است «پاورچین» یا «شب های برره» در تلویزیون تکرار شوند. هم ممیزی ها اجازه نمی دهند و هم دیگر بازیگران دور هم جمع نمی شوند. از شکست «قبله عالم» تا «مردم معمولی» وی خاطرنشان کرد: ما در زمینهٔ طنز و کمدی نسل و زوجی مثل مهران مدیری و پیمان قاسم خانی را داشتیم که وقتی از هم جدا شدند حتی در شبکه نمایش خانگی هم نتوانستند موفقیت های گذشته را تکرار کنند. با وجود این که فضا در شبکه نمایش خانگی بازتر از تلویزیون بود. لزوماً مشکل کمدی ها به تلویزیون برنمی گردد. هم اکنون نمایش خانگی هم کمدی موفق ندارد. «قبله عالم» شکست خورد یا «مردم معمولی» با آن بازیگران و کارگردانی رامبد جوان شکست خورد و پخشش متوقف گردید. به صورت کلی کمدی نوشتن سخت شده است، چون که کمدی ها همه به سمت فضای مجازی رفته و مردم بامداد تا شب آیتم های اینستاگرام را می بینند و سلیقه شان تغییر کرده است. دیده شدن «زیرخاکی» به علت حضور پژمان جمشیدی است نویسنده «پلاک ۱۳» با اعتقاد بر این که باید همچنان در تلویزیون آزمون و خطا ادامه داشته باشد، اظهار نمود: تلویزیون و شبکه نمایش خانگی چاره ای ندارند و باید دایره را کمی بازتر کنند. هیچ شوخی سیاسی اجازه ندارید در تلویزیون بکنید. ته آن شوخی که دیده می شود دوپهلوست یا بازخورد منفی و اروتیک دارد که با پیش فرض منفی با همه چیز برخورد می کنند. دست نویسنده کاملاً خالی است. از طرفی کمدین های خوب هم در تلویزیون دیگر کار نمی کنند و شما می دانید که بخش مهمی از موفقیت آثار طنز به بازیگر برمی گردد. بعنوان مثال «زیرخاکی» در تلویزیون دیده می شود به این علت که پژمان جمشیدی در آن بازی کرده است و اگر او نمی توانست شخصیت خویش را این طور بازی کند و با شوخی ها و اکت های خود به این کاراکتر جان ببخشد، «زیرخاکی» هم دیده نمی شد. در کارهای طنز بازیگر می تواند بسیار تأثیرگذار باشد و بازیگرانی از جنس پژمان جمشیدی، رضا عطاران، جواد عزتی، کمدی کارهای حرفه ای هستند که اغلبشان دیگر در تلویزیون کار نمی کنند. ۵۸۵۸
منبع: كاركادو
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب